Wel strand
Blijf op de hoogte en volg
03 Januari 2016 | Singapore, Singapore
We hebben de wekker staan op 08:00 uur. Geen overbodige luxe want Chiel en Cato zijn voor die tijd niet wakker. Zelf hebben we dan al wel gedoucht en we laten het bad vollopen voor de kleintjes. Ondertussen pakken we de koffers, want vandaag is onze laatste dag in Singapore. Wanneer we uitgechecked zijn, pakken we de taxi naar de Tandjong Beach Club op Sentosa island. We hebben hier afgesproken met Niels, alleen is het wederom de vraag of het weer meewerkt. In de taxi zien we dat Niels eigenlijk de gok niet aandurft en een alternatief wil zoeken. Te laat... wij zijn al onderweg en krijgen hem nu niet te pakken. Bij de beachclub laten we weten dat we al op de plaats van bestemming zijn. Niet veel later komt Niels ook. Arlo en Niels zijn moeder zijn er ook bij. Niels zijn moeder is er de afgelopen dagen sowieso bij geweest. We horen jullie nu vragen: waarom heb ik hier eerder niets over gelezen?! Goede vraag! Maar als we alles moeten gaan opschrijven dan zijn we iedere dag 3 uur kwijt met het reisverslag. En zoveel tijd is er niet wanneer we ook nog aan een goede nachtrust willen toekomen. Op zich een prima antwoord, maar waarom wordt ze dan nu wel vernoemd (ik hoor jullie opnieuw denken dat wij er niet zo gemakkelijk van af komen). Lees eerst maar eens rustig verder zeggen wij dan. Maar goed, Erik en Chiel hebben het randje van het zwembad al opgezocht wanneer Niels ook arriveert. Verder dan het randje wil Chiel niet, maar hij heeft wel het liefste dat papa gaat zwemmen. Ook wanneer Arlo het zwembad opzoekt blijft Chiel stoïcijns op het randje zitten. Dit gaat af en toe gepaard met wat tranen omdat er wat spetters water over Chiel gegooid worden of dat er spetters tegen hem aankomen omdat Arlo het zwembad inspringt. Ook wanneer Erik en Cato samen het zwembad ingaan blijft meneer rustig zitten. Het water is ook best fris dus het duurt even voordat Cato het echt naar haar zin heeft. Als Cato moe begint te worden probeert Carolien een andere methode om Chiel het water in te krijgen: de swimtrainer. Dit blijkt de gouden greep. En in het water heeft Chiel het ook echt naar zijn zin. Maar alleen als er iemand bij is. En iemand hem vast houdt. Maar stiekem laat Carolien los en dan zwemt hij zowaar even 'los'. Daarna komt Erik het zwembad weer in en met Chiel op zijn rug zwemmen ze wel 10 baantjes! Chiel vindt het heel wat en als iedereen het zwembad uit is, dan is het zwemmen voor Chiel vandaag natuurlijk ook afgelopen. Nou ja, stap 1 zullen we maar zeggen! Arlo staat net wat frietjes te eten, dus qua timing een prima moment om het zwembad uit te komen. Gebroederlijk eten ze samen de frietjes op. Na de friet gaat Arlo naar huis voor een middagslaapje. We spreken af dat we eind van de middag nog even langs komen. Zelf gaan we op de bedjes bij het zwembad hangen. We wachten op Cato die haar middagslaapje aan het doen is. Wanneer Cato wakker is, merken we dat de zeelucht haar goed gedaan heeft. Ze eet 2 pannenkoeken (net als Chiel). Er zijn maar een paar druppels gevallen, dus het was prima vertoeven en het weer is ook goed genoeg om 's middags nog een river cruise te gaan doen. Die vertrekt vanaf Clarke Quay. Een stukje Singapore waar je het best langer dan een paar minuten kunt uithouden. Maar wij hebben nog net tijd voor het boottochtje langs de leeuw. Dus we kopen kaartjes en gaan meteen aan boord. Chiel straalt van begin tot eind. Cato is meer bezig met sjansen met de andere toeristen en met de zonnebril van mama. Super om de Marina Bay ook vanaf het water te zien. We stappen daarna weer de taxi in naar Niels zijn appartement, waar we Sarah ook nog even kunnen zien en spreken. We mogen mee eten en Chiel kan nog even met Odin zijn uitgebreide speelgoedcollectie spelen. En dan wordt het tijd om naar de luchthaven te gaan. We willen er niet te laat zijn, zodat de kinderen alvast in de buggy kunnen slapen. Het idee was goed, de uitvoering liet te wensen over. Naar de vliegtuigen kijken, nog iets eten, nog wat drinken, nog even spelen en nog altijd zitten we met twee wakkere kinderen. Cato begeeft het als eerste. Het is dan inmiddels 23:30 uur en we proberen nog even om Chiel ook nog voor 0:00 te laten slapen. Het lukt hem niet om langer dan twee seconden stil te zijn en stil te liggen, dus de strijd gaat morgen verder.
O ja, Niels zijn moeder zat in dezelfde taxi naar het vliegtuig.