Te land, ter zee en in de lucht

Als we 's ochtends wakker worden, is het droog! En de lucht ziet er niet meer zo grijs uit als gisteren! Maar helaas, nog voordat we aangekleed zijn, wordt het grauwer en begint het weer te regenen. Hmmm... We hebben een taxi geregeld en hopen maar dat het deze ochtend snel opklaart. Want vandaag is het tijd voor onze spectaculaire trip: we gaan de hele ochtend met een watervliegtuig op pad! Wanneer we inchecken voor de vlucht krijgen we weer hoop. Gisteren was het voor ons een dag vol regen, maar bij de Whitsunday Islands en het Great Barrier Reef was het droog. We hopen gewoon op het beste. Voorlopig zien we nog een flinke regenbui, maar we zien ook dat er nog niet veel mensen zijn. Bij de Panorama Tour, die wij geboekt hebben, kunnen 23 mensen mee. Maar wij willen natuurlijk liever in een klein vliegtuigje, zodat we altijd dichtbij het raam zitten. Als we de video-uitleg krijgen, tellen we 10 mensen. En dat blijft zo. Ook de piloot komt nog wat uitleg geven. Hij geeft aan dat we eerst bij Whitehaven Beach landen, vervolgens over het Heart Reef vliegen en ergens bij het Great Barrier Reef landen en dan over een ander deel van het rif terug naar het vliegveld gaan. Maar, zegt hij erbij, als het weerbericht aangeeft dat we beter een andere volgorde aan kunnen houden, dan zal hij dat doen. Top! Nu hebben we alle vertrouwen in een prachtige tocht! Het duurt niet lang voordat we aan boord mogen. We gaan achter in het vliegtuig zitten. Cato bij Carolien op schoot aan het raampje linksachter. Chiel aan het raampje rechtsachter met Erik naast hem. Gordels om en we gaan naar de startbaan. Even draaien en het gas er op. We zitten snel in de lucht en iedereen kijkt zijn ogen uit. Cato ook! Alleen is zij vooral verdiept in de kaart van het Great Barrier Reef. Al snel hebben we de regen achter ons gelaten. Yes! En we zien zelfs zon wanneer we boven Whitsunday Island vliegen. Eerst mag de rechterkant genieten van Whitehaven Beach en Hill Inlet vanuit de lucht, dan draait de piloot zodat de mensen aan de linkerkant van het vliegtuig wat foto's kunnen maken. Het is fenomenaal... Nog een keer draaien en dan zet de piloot de landing in. Whitehaven Beach ligt er verlaten bij. De piloot houdt het vliegtuig aan de staart vast, zodat iedereen bijna op het strand kan uitstappen. Wanneer het vliegtuig voor anker ligt, opent de piloot een koelbox. We krijgen wat Australische bubbels, wat fruitsap voor de kids en elk een doosje met lekkernijen. We leggen een strandhanddoek neer zodat we kunnen picknicken. Chiel heeft honger en valt aan alsof hij drie weken niet gegeten heeft. Het is absoluut genieten! Vooral het eerste half uur. Daarna komt er een schip wat toeristen afzetten, waardoor het strand niet langer verlaten is. Een grote groep Chinezen, die allemaal een eigen tentje kunnen pakken om in te gaan liggen. Stel je voor dat je in de zon komt! We waren even in de bosrand gaan schuilen, omdat het ietsje was gaan regenen en zijn ineens omringd door blauwe tentjes en compleet ingepakte mensen, die panisch de laatste onbedekte lichaamsdelen insmeren. En dan snel 100.000 foto's en filmpjes gaan maken. Hierdoor zijn er nu wel 15 video's in omloop van ons vertrek van Whitehaven Beach. De vele indrukken worden Chiel en Cato even te veel. Zij vallen op weg naar het Great Barrier Reef in slaap. Ze missen daardoor de prachtige regenboog die onder ons vliegtuig verschijnt... We cirkelen om het Heart Reef, zodat iedereen hier goed zicht op heeft. We waren van tevoren al gebriefd hoe we het Heart Reef moesten spotten, maar het is bijna niet te missen (ondanks de geringe omvang). Dit komt doordat de piloot het moment van passeren duidelijk aangeeft. We maken mooie foto's waarop naast het rif ook de schaduw van ons vliegtuig te zien is. We vliegen door naar de 'landingsbaan' op het rif. Een soepele landing en de piloot meert vervolgens aan naast een semi-submersible boat. Deze heeft een underwater viewing chamber, zo kun je dus het koraal en de vissen zien zonder dat je het water in hoeft. En dat gaat hier stukken beter dan in de glass bottom boat van onze eerdere excursie. We stappen allemaal op de boot en zien na korte tijd dat een tweede watervliegtuig zijn weg naar dit open stuk heeft gevonden. De vliegtuigen worden met touwen aan elkaar vastgemaakt en gaan voor anker. We varen een stukje over het Great Barrier Reef. De boot wordt verankerd op een punt waar we door koraal omsingeld zijn. Snorkelspullen liggen klaar en we hebben een uur de tijd om rond te kijken. Chiel en Cato doen dit door beneden in de boot te blijven. Carolien gaat het eerste half uur het water in en Erik het tweede half uur. Spectaculair! En we duiken ook allebei even naar de ramen van de boot om naar de kinderen te zwaaien. De tijd vliegt voorbij. We drinken nog een sapje terwijl de piloten de vliegtuigen binnenhalen (ja, gewoon trekken aan dat touw!) en gaan dan weer aan boord van het vliegtuig. Terug naar de basis. Wat een tocht! Helemaal ge-wel-dig! 
Maar we hebben geen tijd om er meteen lang bij stil te staan. We moeten vandaag van de camping af. Eigenlijk al voor 10:00 uur, maar we hebben een late check-out geregeld. Het is inmiddels 13:00 uur geweest, dus het wordt wel tijd om te vertrekken. Dus hup in de taxi, opfrissen, laatste spullen opruimen en gaan. Eerst gaan we nog even naar de Cedar Creek Falls. Ondanks de regen van afgelopen dagen, is hij niet zo spectaculair als op de foto's in de boekjes... Bovendien regent het hier (weer), dus we blijven maar een paar minuten. We laten de camper nog wel even geparkeerd staan om te lunchen en gaan dan naar de eindbestemming voor vandaag: Cape Hillsborough, waar de kangoeroes op het strand komen. De zon is weer doorgebroken, Chiel slaapt het laatste stuk en Cato zit te zingen als we over een gravel road naar onze bestemming rijden. Als we op de camping staan maken we nog een korte wandeling naar het strand. Maar het was een lange dag, dus we gaan op tijd naar bed. Alleen heeft Chiel al best wat kunnen slapen overdag, dus voordat hij slaapt is het een uur of 22:00...