Melbourne Day 3

Chiel en Cato zijn vandaag op tijd wakker. Ze spelen even lekker samen op hun grote bed achterin de camper, totdat we ineens Cato horen piepen. Wanneer we bij haar aankomen, steekt er naast haar hand ook een voet uit de mouw van haar slaapzak. Deze Hoidini-act was toch nog iets te hoog gegrepen en ze zit helemaal in de knoop... We bevrijden haar en na het ontbijt gaan we weer richting de tram. Het is bewolkt, maar er is voldoende te beleven in Melbourne. Vandaag gaan we naar Sea Life. Cato is nog wel moe van gisteren en slaapt wanneer we in het centrum aankomen. Maar wij voelen zelf ook dat het een lange dag was gisteren, dus we beginnen rustig aan met een bakje koffie. Chiel neemt er een viskoekje bij. Door het glazuur heeft hij al snel een blauwe mond. We lopen op aanwijzen van Chiel langs de verschillende aquaria (Chiel,heeft de kaart natuurlijk) en Chiel steekt onderweg zijn hoofd in verschillende koepels (zodat hij de vissen van onder kan bekijken). Cato is inmiddels wakker. Net op tijd om mee te kleuren. Er is een enorm aquarium op de muur geprojecteerd en we kunnen onze eigen vissen hierin laten zwemmen. Eerst een vis inkleuren. Dan de vis inscannen. En dan zien we onze vis in het aquarium terug! Beneden lopen we ook door een tunnel van glas en er zwemmen roggen en haaien over ons heen. Cato heeft meer oog voor de vissen op ooghoogte. Dus snelt ze door de tunnel naar de volgende kamer. Hier blijft ze wel verschillende keren bij het glas stilstaan. Chiel heeft nu iets minder oog voor de vissen, maar loopt zijn kleine zus achterna. Al wil hij wel graag door naar de krokodil. Dus we lopen een verdieping omhoog. Een 5 meter grote krokodil ligt daar rustig in het water. We kunnen hem (als het een meisje was geweest was ze nooit groter dan 3,5 meter geworden) ook van boven bewonderen. Dus door naar de volgende verdieping. Daar zien we dat er ook koepels zijn waar we aan voorbij zijn gelopen. Carolien en Chiel lopen nog even terug om ook deze koepels mee te pakken. We zien daarna nog schildpadden en pinguïns. Ook lopen we de bioscoop in voor Ice Age 4D. Het sneeuwt, de wind blaast in ons gezicht en we zien van alles op ons afkomen. Cato kan dit al snel niet aan. Chiel houdt het langer vol, maar vindt het ook te spannend. Hij wil gaan, maar kan zijn ogen ook niet van het scherm afhouden. Uit voorzorg verlaten we de bioscoop en kijken nog een keer bij de pinguïns. We nemen een kijkje bij een van de grote winkelcentra en nemen dan de tram terug naar een restaurantje. Spaanse tapas. Het is heerlijk en Chiel en Cato smullen net zo hard mee van de barramundi, inktvis, sardientjes en ham. En dan is het weer hoog tijd om terug naar de camping te gaan.