Langkawi kliniek

We hebben gisteren het goede vakantieprogramma gevonden. Dus we gaan voor precies hetzelfde programma. Dat gaat 's ochtends nog goed. We gaan naar de ontbijtzaal in onze zwemkleren, halen wat handdoeken op en maken het ons gemakkelijk bij het zwembad en brengen de ochtend in het zwembad door. Chiel en Cato vinden de bar bij het grote zwembad heel interessant. Dus ze nemen hun favoriete drankje. Chiel weer een appelsap en Cato een kokosnoot. We bestellen onze lunch bij het zwembad. Maar Chiel moet eerst nog even plassen. In de wc plast hij netjes in de plasbak, maar als hij wil doortrekken schuift hij met zijn natte voeten weg en glijdt hij weg. Een deel van de scheidingswand breekt af en Chiel houdt er een snee in zijn kin aan over. Bij de EHBO krijgt hij een pleister, maar de dokter wordt erbij geroepen. We krijgen een zak met ijs om te koelen, maar natuurlijk is Chiel flink geschrokken. Als de dokter er is, is Chiel een beetje gekalmeerd. Maar de snee is een centimeter groot en staat wat open, dus we moeten naar een kliniek. De taxi wordt vast gebeld en Erik rent naar de kamer om paspoorten en geld te halen. Cato lag nog lekker te slapen, maar moet ook de taxi in. In de taxi is Chiel erg stil. Maar het is niet ver naar de kliniek en we zijn snel aan de beurt. Bij de dokter is Chiel een grote vent. Hij laat zijn wond aan de dokter zien en blijft goed liggen wanneer deze schoongemaakt wordt. Ze gaan de snee dichtlijmen. Het gaat opnieuw supergoed. Zelfs als tegen Chiel in het Engels wordt gezegd dat hij goed achterover moet blijven liggen, luistert hij meteen. We krijgen nog wat medicijnen mee (pijnstiller en iets tegen een eventuele zwelling) en staan binnen 10 minuten weer buiten. Meest vervelende is dat Chiel de wond 3 dagen droog moet houden. Dus zwemmen kan voorlopig niet. Omdat we zo trots zijn op onze grote vent gaan we naar Jetty Point. Frietjes en een kippetje eten. De lunch was in het hotel eigenlijk net geserveerd, maar toen moesten we dus weg. Dus daar is het inmiddels de hoogste tijd voor.  Hier zijn ook een aantal winkels. We kijken even rond, maar zijn eigenlijk op zoek naar een speelgoedwinkel. Die is er niet. We zitten maar zo'n 200 meter van het andere winkelcentrum af. Daar hebben ze wel een winkeltje met speelgoed, dus we lopen daarheen. Eerst even bij de grote discount winkel boven kijken. Dat hadden we twee dagen geleden niet gedaan. Hier is ook een hoek met speelgoed. En er is namaak-LEGO. Na wat zoeken zien we ook namaak-Duplo. Eerst zien we een politie met boef, dan een politiebureau en als laatste een schoolbus. Bij het zien van de schoolbus is Chiel zeker van zijn zaak: die wil hij hebben. Dus we betalen de 40 Ringit en gaan tevreden naar huis. We worden vriendelijk bij het hotel ontvangen. Er wordt geïnformeerd hoe het nu met Chiel gaat. Maar Chiel heeft alleen nog maar oog voor zijn schoolbus, dus gaat hij vast spelen op de kamer. Erik loopt nog even naar het zwembad. Er waren wat spullen blijven liggen en we moeten nog betalen. De rekening ligt nog bij de bar, maar we hoeven echt niet te betalen. Ze zijn wel even benieuwd hoe het met Chiel gaat. Chiel heeft nu een tas vol Duplo, dus het gaat uitstekend met hem. En omdat het nog geen 17:00 uur is, is de Kids Club nog open. Snel nog even daar spelen, want dat was er vandaag nog niet van gekomen. Carolien blijft met een slapende Cato in de kamer. Maar we hebben maar 20 minuten om te spelen en dan gaat de Kids club dicht. We hebben op de terugweg wel geluk. We krijgen een lift aangeboden om met een golfkarretje mee terug te rijden naar de lobby. Dat vindt Chiel wel grappig. Snel even opfrissen, waarbij we uitkijken met Chiel zijn kin. En dan een hapje eten, voordat we gaan slapen.