Beach apartment in Manly

We worden wakker in de trein. 's Nachts zijn we al meerdere keren wakker geworden doordat Chiel zich stoot bij het omdraaien of doordat de trein op volle snelheid een heuvel afdendert. Misschien moet je op een bedje van 70 cm breed ook niet verwachten dat je echt een goede nachtrust krijgt. Zeker niet als Chiel al 40 cm in beslag neemt. Maar Chiel en Cato hebben nog best goed kunnen slapen, dus tijd om op te staan. We kunnen ook meteen gaan ontbijten. Yoghurtjes en fruit voor de kindjes en een uitgebreid 2-gangen ontbijt voor ons. Na het ontbijt nog even wat bejaarden in de bar vermaken. Eentje herkent zowel Percy van Thomas de trein als Takel van Cars. Respect ouwe! We rijden nu door de Blue Mountains, dus het uitzicht is prachtig. Het is daarom druk in de bar en we besluiten om terug te gaan zodat Cato nog even kan slapen. We hebben vertraging waardoor we een uurtje later Sydney inrijden. Alle bagage bij elkaar vegen en op zoek naar een trolley. Die hebben ze helaas op het treinstation van Sydney niet. Gelukkig wil iemand ons wel helpen. En dus wordt onze bagage met een karretje naar de taxistandplaats gereden. We bellen een grote taxi, want onze tassen, fiets, kinderstoel te cetera gaan niet in een gewone taxi passen. We verlaten het centrum dan en gaan over de Harbour Bridge naar Manly. We checken in, doen de deur van het appartement open en lopen ons nieuwe huis voor de komende dagen in. Twee badkamers, twee grote slaapkamers, een grote woonkamer, een keuken, een bijkeuken en een balkon. En dan het uitzicht: the ocean! We zitten recht aan het strand en voelen ons hier nu al thuis. Maar geen tijd om lang in het appartement rond te lopen, want we hebben nog niet geluncht. Om de hoek zitten 3 restaurants, dus we hoeven niet ver te lopen. Chiel kiest het middelste restaurant uit: Jellyfish. Klinkt misschien niet zo lekker, maar het eten is er heerlijk! Verder halen we nog wat boodschappen en rusten we uit van de treinreis.