Dag 4: Arequipa – Chivay (230 km)
Door: erikencarolien
27 April 2010 | Peru, Chivay
Vandaag gaan we een tour maken naar de Colca Canyon. Om 09.00 uur staat Carlos met zijn 4WD op ons te wachten. Eerst moeten we de stad uit en een stuk om de vulkanen heen rijden die rondom Arequipa liggen (El Misti 5.821m, Chachani 6.075 m en Pichu Pichu 5.425 m). De weg loopt al langzaam omhoog en we nemen de tijd voor een enkele korte foto-stops. We rijden door het nationale park Pampa Cañahuas, waar we lama's, alpaca's en vicuñas tegenkomen. Op 3900 meter stoppen we om extra aan de hoogte te wennen. We drinken een kop coca-thee, omdat dit tegen de hoogteziekte werkt en zetten 2 helden tegelijk op de foto: Tom en Misti. Op dit punt komen we veel toeristen tegen die allemaal even een adempauze nemen en een kop thee drinken. Na een kwartier vindt Carlos het mooi. We vertrekken eerder dan de grote bussen zodat we niet opgehouden worden. Het stuk weg dat voor ons ligt is niet best. Maar gelukkig komen we al snel weer op goed begaanbaar terrein (nog wel met de nodige kuilen en stenen op de weg). Op de top, 4910 meter, merk je wel dat er minder zuurstof in de lucht is. Een raar gevoel in je hoofd en inspanning kost meer moeite. Van hoogteziekte geen sprake, want vlak voor de top genieten we nog van de zoute sticks die we hebben meegenomen. De afdaling kan ingezet worden. Al snel zien we in de diepte Chivay liggen (op 3500 meter). Halverwege is een prachtig punt met uitkijk over de stad. Na 1 foto is de batterij van de camera helaas leeg.
Bij de stadspoort worden we opgewacht. We moeten eerst 35 Sol pp afrekenen voor de tocht naar de canyon. Daarna hebben we tijd om te lunchen. En na de lunch door naar ons hotel. We worden door onze chauffeur Carlos bij het 4-sterren hotel afgezet. Het hotel ligt net buiten de ‘grote stad’ Chivay (4600 inwoners). We zijn hier omgeven door rust en natuur. Het is extra rustig omdat we voor een 4WD hebben gekozen. Alle bussen moeten nog arriveren.
We nemen twee uur de tijd om te genieten van een kopje oploskoffie, hebben al een keuze gemaakt voor het diner en hebben al een bad van 34 graden genomen. Het geluid van de snelstromende Colca rivier en het prachtige uitzicht op de omliggende bergwanden, maken het een onvergetelijke badderervaring. Toch lijkt het of we de enige gasten zijn.
Omdat we de lunchkaart hebben gebruikt, worden we op onze kamer opgezocht om een nieuwe keuze te maken. Nadat we ons hebben opgefrist lopen we richting bar/restaurant. Hier wordt duidelijk dat er vandaag geen andere gasten verwacht worden. Onze tafel is gedekt en het licht is nog uit. Niet alleen het licht wordt voor ons aangedaan, maar ook de open haard wordt aangestoken, met behulp van een fles rum. Met het geluid van de rivier en de wind op de achtergrond gaan we in een verder verlaten restaurant een potje kaarten. Na een paar spelletjes wordt ons gevraagd om aan tafel plaats te nemen. Het eten komt snel, maar is zeker geen 4-sterren waard. Op gepaste afstand staat de ober te wachten tot we het voorgerecht op hebben, zodat het hoofdgerecht opgediend kan worden. Omdat we de volgende dag vroeg op moeten en er een vreemde lege sfeer hangt, gaan we vroeg naar bed.
Bij de stadspoort worden we opgewacht. We moeten eerst 35 Sol pp afrekenen voor de tocht naar de canyon. Daarna hebben we tijd om te lunchen. En na de lunch door naar ons hotel. We worden door onze chauffeur Carlos bij het 4-sterren hotel afgezet. Het hotel ligt net buiten de ‘grote stad’ Chivay (4600 inwoners). We zijn hier omgeven door rust en natuur. Het is extra rustig omdat we voor een 4WD hebben gekozen. Alle bussen moeten nog arriveren.
We nemen twee uur de tijd om te genieten van een kopje oploskoffie, hebben al een keuze gemaakt voor het diner en hebben al een bad van 34 graden genomen. Het geluid van de snelstromende Colca rivier en het prachtige uitzicht op de omliggende bergwanden, maken het een onvergetelijke badderervaring. Toch lijkt het of we de enige gasten zijn.
Omdat we de lunchkaart hebben gebruikt, worden we op onze kamer opgezocht om een nieuwe keuze te maken. Nadat we ons hebben opgefrist lopen we richting bar/restaurant. Hier wordt duidelijk dat er vandaag geen andere gasten verwacht worden. Onze tafel is gedekt en het licht is nog uit. Niet alleen het licht wordt voor ons aangedaan, maar ook de open haard wordt aangestoken, met behulp van een fles rum. Met het geluid van de rivier en de wind op de achtergrond gaan we in een verder verlaten restaurant een potje kaarten. Na een paar spelletjes wordt ons gevraagd om aan tafel plaats te nemen. Het eten komt snel, maar is zeker geen 4-sterren waard. Op gepaste afstand staat de ober te wachten tot we het voorgerecht op hebben, zodat het hoofdgerecht opgediend kan worden. Omdat we de volgende dag vroeg op moeten en er een vreemde lege sfeer hangt, gaan we vroeg naar bed.
