Zo snel mogelijk naar het Noorden - deel 4

We worden steeds beter in het ochtendritueel. Hierdoor zijn we om 09:00 uur al weer onderweg. Eerste plaatsje op de route is Banana - speciaal voor ons bananenmonster Cato. Omdat de Tom-Tom een afslag aangeeft naar een 'unsealed road' (onverharde weg) kijken we op de kaart en besluiten we om te draaien en nog een keer door Banana te rijden. We stoppen er zelfs om te tanken. We zien dat de beste route toch via Rockhampton loopt. Dus pakken we de highway naar Rockhampton. Als we een eind in die richting gevorderd zijn, krijgen we een kruising waar duidelijk staat aangegeven dat de A5 naar Rockhampton linksaf is. De Tom-Tom kiest voor een route die rechtdoor loopt. We pakken de kaart erbij en kijken even rustig wat het beste is. Zo staan we ruim een minuut voor deze kruising (op de highway) stil. Even iets meer over de wegen in Australië om dit toe te lichten. We hebben stukken highway gehad waar we 10 minuten lang geen ander verkeer gezien hebben (niemand voor ons, niemand achter ons en ook geen tegenliggers). De drukte is dus niet met wegen in Nederland te vergelijken. We hebben nu 1983 km afgelegd in de afgelopen dagen. Nog 300 km tot Arlie Beach en dan blijven we daar 4 nachten. Als je mee hebt gerekend dan kom je er al snel achter dat we geen enorme afstanden per dag overbruggen. We rijden zo'n 4 uur per dag en leggen dan 350 tot 400 km af. De maximum snelheid is hier 100 km per uur. Omdat de highway rechtdoor de dorpjes en de steden loopt moet je verschillende keren gas terugnemen. De camper gaat ook niet veel harder dan 100 km/uur. En je bent hier continu aan het klimmen of aan het dalen. Bij de steilere klimmetjes halen we nog net een snelheid van 80 km/uur. Nu is het ook echt niet relaxed om harder te rijden dan de maximum snelheid. Doordat de wegen niet zo keurig aangelegd zijn als in Nederland wordt je lekker door elkaar geschud. Afijn, we draaien bij Rockhampton de highway naar Mackay op en besluiten om ruim 200 km verderop in Clairview te stoppen. Daar moet volgens ons boek een camping te vinden zijn. Omdat we vroeg zijn vertrokken, zijn we om 15:00 uur bij deze camping. We volgen al een tijdje de 'kustweg', maar deze geeft ons helemaal niet het gevoel dat we vlak langs de kust rijden - in het hoogseizoen! Maar slechts een paar honderd meter na de afslag zien we hem ineens: de Pacific Ocean! De camping ligt er recht aan. En we hebben een plekje direct aan het strand! Het vakantiegevoel krijgt weer een nieuwe dimensie... En dan te bedenken dat we nog maar 1 reisdag(je) voor de boeg hebben voordat we in Arlie Beach zijn.